Ανακαλύπτω τη βιβλιοθήκη της περιοχής μου και ενημερώνομαι για τις ΔΩΡΕΑΝ υπηρεσίες της

Λογοτεχνικός Διαγωνισμός

Περισσότερες πληροφορίες
:https://athens2018.gr/2019/01/04/%cf%80%cf%81%ce%bf%ce%ba%ce%ae%cf%81%cf%85%ce%be%ce%b7-%cf%80%ce%b1%ce%bd%ce%b5%ce%bb%ce%bb%ce%b7%ce%bd%ce%af%ce%bf%cf%85-%ce%b4%ce%b9%ce%b1%ce%b3%cf%89%ce%bd%ce%b9%cf%83%ce%bc%ce%bf%cf%8d-%ce%b4/

Εργαστήριο Συγγραφής Μυθιστορήματος στο Ναύπλιο

                         

Συντονιστής: Στρατής Χαβιαράς
Προθεσμία υποβολής αιτήσεων: Κυριακή 3 Μαρτίου, 2019

Ημερομηνίες διεξαγωγής των οκτώ τετράωρων συναντήσεων:
Σάββατο 11 και Κυριακή 12 Μαΐου 2019,
Σάββατο 25 και Κυριακή 26 Μαΐου 2019,
Σάββατο 14 και Κυριακή 15 Σεπτεμβρίου 2019,
Σάββατο 28 και Κυριακή 29 Σεπτεμβρίου 2019.

Περιγραφή

Το εργαστήριο Συγγραφής Μυθιστορήματος απευθύνεται σε νέες και νέους συγγραφείς, που επιθυμούν να βελτιώσουν την τεχνική τους στη συγγραφή μυθιστορήματος, με απώτερο σκοπό την έκδοση βιβλίου. Στο εργαστήριο οι συμμετέχουσες/οντες θα έχουν την ευκαιρία να συζητήσουν με τον συγγραφέα Στρατή Χαβιαρά και προσκεκλημένους από τον χώρο της λογοτεχνίας, εμβαθύνοντας στην τέχνη συγγραφής μυθιστορήματος. Μέσα από συζήτηση και ασκήσεις, οι συμμετέχουσες/οντες θα εξοικειωθούν με απόψεις του μυθιστορήματος, όπως οι θεματικές επιλογές, η δομή, η ανάπτυξη χαρακτήρων και πλοκής, η αφηγηματική φωνή, η οπτική γωνία της αφήγησης, η οικονομία στο συναίσθημα και στις λέξεις, καθώς και θέματα χρήσης της γλώσσας, ρυθμού, κ.ά.

Διαβάστε αναλυτικά:

 https://chs.harvard.edu/CHS/article/display/6550?menuId=4

Το Δημοτικό Σχολείο Διδύμων στη Βιβλιοθήκη

... ιστορίες και από την Ερμιονίδα

Ευχαριστήρια Επιστολή για Δωρεά Βιβλίων

Ευχαριστούμε και τον Χρήστο Τουτουντζή που μερίμνησε να φτάσουν τα βιβλία στο χώρο μας

Μια σύντομη ιστορία από τον Πά­νο Ἰ. Κω­στε­λέ­νο

Τὸ Κου­τά­λι!

Ο ΑΣΙΦ ΡΟΥΦΗΞΕ τὴν τε­λευ­ταί­α κου­τα­λιὰ σού­πας. Μιὰ αἴ­σθη­ση πλη­ρό­τη­τας τὸν κυ­ρί­ευ­σε καὶ τὸν γα­λή­νευ­σε, κά­θη­σε ὀ­κλα­δὸν στὸ δά­πε­δο τῆς σκη­νῆς καὶ ἔ­γει­ρε σὲ ἕ­να μα­ξι­λά­ρι. Ἦ­ταν μό­νος του, δὲν εἶ­χαν ἔρ­θει οἱ ἄλ­λοι ἀ­κό­μα καὶ ἔ­τσι ἔ­μει­νε νὰ πε­ρι­ερ­γά­ζε­ται τὸ κου­τά­λι ποὺ κρα­τοῦ­σε. Πρώ­τη φο­ρὰ στὰ ὀκτὼ του χρό­νια ἀν­τί­κρυ­σε ἕ­να κα­θη­με­ρινὸ ἀν­τι­κεί­με­νο μὲ τό­ση λα­τρεί­α. 

Πρώ­τη φο­ρὰ πα­ρα­τή­ρη­σε τὸ σχῆ­μα του, πό­σο ὄ­μορ­φο ἦ­ταν, ση­κώ­θη­κε μὲ μιᾶς καὶ κά­θι­σε στὸ μα­ξι­λά­ρι, πῆ­ρε τὸ κου­τά­λι καὶ τὸ ἔ­κα­νε κου­πί. Ἦ­ταν ἐ­ξε­ρευ­νη­τής.Ἕ­να ρί­γος τοῦ δι­α­πέ­ρα­σε τὴ σπον­δυ­λι­κὴ στή­λη κα­θὼς τοῦ ἦρ­θαν στὸ μυα­λὸ οἱ μέ­ρες ποὺ πέ­ρα­σε στὴ θά­λασ­σα. Ξα­νὰ ξά­πλω­σε στὸ μα­ξι­λά­ρι του καὶ συ­νέ­χι­σε νὰ πε­ρι­ερ­γά­ζε­ται τὸ κου­τά­λι. Ἡ κοι­λό­τη­τα ποὺ συγ­κρα­τοῦ­σε τὸ φαῒ γυ­ά­λι­ζε, μπο­ροῦ­σε νὰ δεῖ τὸ πρό­σω­πό του, κοί­τα­ξε, κοί­τα­ξε κα­λὰ ἀλ­λὰ δὲν τὸ ἀ­να­γνώ­ρι­ζε. Δὲν μπο­ρεῖ νὰ ἦ­ταν αὐ­τός! Τὸ πρό­σω­πο ποὺ ἔ­βλε­πε ἦ­ταν ἰ­σχνό, μὲ βα­θου­λω­τὰ μά­τια καὶ χεί­λια σκα­σμέ­να. Ξα­να­κοί­τα­ξε. Δὲν μπο­ρεῖ νὰ ἦ­ταν αὐ­τός. Τὸ πρό­σω­πο ποὺ ἔ­βλε­πε ἦ­ταν σκλη­ρό, χω­ρὶς συ­ναι­σθή­μα­τα. Σί­γου­ρα δὲν ἦ­ταν αὐ­τός! Τρά­βη­ξε τὸ πρό­σω­πό του μὲ ἀ­η­δί­α, τί παι­χνί­δια τοῦ ἔ­παι­ζε ἄ­ρα­γε τὸ κου­τά­λι. Ἔ­κα­νε νὰ τὸ πε­τά­ξει ἀλ­λὰ μιὰ δύ­να­μη ἀρ­χέ­γο­νη τὸν στα­μά­τη­σε, τε­λι­κά τὸ ξα­να­κοί­τα­ξε, ἦ­ταν τὸ ὡ­ραι­ό­τε­ρο πράγ­μα ποὺ εἶ­χε δεῖ τὶς τε­λευ­ταῖ­ες μέ­ρες. 

Τὸ ἔ­βα­λε στὸ στό­μα καὶ ἄ­φη­σε τὴ γλώσ­σα του  νὰ γλι­στρή­σει ἐ­πά­νω του, τὸ κόλ­λη­σε στὸν οὐ­ρα­νί­σκο καὶ τὸ κρά­τη­σε ἐ­κεῖ. Τί τέ­λει­ες καμ­πύ­λες! Ἄ­ρα­γε ποι­ὸς νὰ τὸ ἔ­φτια­ξε ἀ­να­ρω­τή­θη­κε. Νὰ τοῦ ἄ­ρε­σαν καὶ αὐ­του­νοῦ οἱ σοῦ­πες; Σί­γου­ρα θὰ τοῦ ἄ­ρε­σαν σκέ­φτη­κε, ἀλ­λι­ῶς ποι­ὸς ὁ λό­γος νὰ φτιά­ξει κα­νεὶς ἕ­να κου­τά­λι ἂν δὲν τοῦ ἀ­ρέ­σουν οἱ σοῦ­πες. Τὸ κρά­τη­σε πά­λι στὸ χέ­ρι του, εἶ­ναι δι­κό μου εἶ­πε καὶ σκέ­φτη­κε νὰ τὸ κρύ­ψει στὰ πραγ­μα­τά του, εἶ­ναι δι­κό μου! Τὸ μο­να­δι­κὸ δι­κό μου πράγ­μα στὸν κό­σμο, ἔ­νι­ω­σε τό­ση χα­ρά. 

Σὲ μιὰ στιγ­μὴ ἀ­προ­σε­ξί­ας τοῦ ἔ­πε­σε στὸ δά­πε­δο τῆς σκη­νῆς, ἀ­να­πή­δη­σε καὶ τρό­μα­ξε λὲς καὶ εἶ­χε κά­νει τὸ πιὸ ἱ­ε­ρό­συ­λο πράγ­μα στὸν κό­σμο. Κοί­τα­ξε γύ­ρω του, δὲν ἦ­ταν κα­νείς, τὸ μά­ζε­ψε, μὲ στορ­γὴ θὰ ἔ­λε­γε κα­νείς, τὸ σκού­πι­σε μὲ τὴ μπλού­ζα του καὶ τὸ ξα­να­κοί­τα­ξε, «οὔφ», δὲν ἔ­πα­θε τί­πο­τα εὐ­τυ­χῶς, ἕ­να χα­μό­γε­λο χα­ρά­χτη­κε στὸ σκοῦ­ρο του πρό­σω­πο. Τὸ ἀ­κούμ­πη­σε ἀν­τί­κρυ του, στὸ δί­σκο ποὺ τοῦ ἔ­φε­ραν φα­γη­τό. Πῆ­ρε τὸ μα­ξι­λά­ρι καὶ τὸ ἔ­βα­λε σὲ τέ­τοι­α θέ­ση ὥ­στε νὰ μπο­ρεῖ νὰ τὸ βλέ­πει. Ἄ­ρα­γε τὸ βρα­δυ­νὸ θὰ ἦ­ταν πά­λι σού­πα; Θὰ ξα­να­συ­ναν­τοῦ­σε τὸ κου­τά­λι; Σκέ­φτη­κε τὴ μά­να του καὶ τὴν ἀ­γα­πη­μέ­νη του σού­πα μὲ φα­κὲς ποὺ τοῦ ἔ­φτια­χνε, ἄ­ρα­γε θὰ τὴν ξα­να­έ­βρι­σκε πο­τὲ; Εἶ­χε νὰ τὴ δεῖ εἴκοσι μέ­ρες, τό­τε ποὺ χω­ρί­στη­καν ἔ­ξω ἀ­πὸ τὰ Ἄ­δα­να σὲ μιὰ ἐ­πί­θε­ση τῆς ἀ­στυ­νο­μί­ας. Δά­κρυ­σε, κοί­τα­ξε τὸ κου­τά­λι, τὰ βλέ­φα­ρά του βά­ρυ­ναν. Μα­κά­ρι νὰ ὀ­νει­ρευ­ό­ταν τὴν μη­τέ­ρα του… καὶ τὴ σού­πα μὲ τὶς φα­κές.

Πά­νος Ι. Κω­στε­λέ­νος (Ἀ­θή­να, 1979). Σπού­δα­σε Τε­χνι­κὸς Τη­λε­πλη­ρο­φρι­κὴς στὸ Ρέ­θυ­μνο καὶ ἔ­χει πα­ρα­κα­λου­θή­σει σε­μι­νά­ρια ἀ­να­τρε­πτι­κῆς γρα­φῆς.Ζει και εργάζεται στο Κρανίδι.

Πηγή: ttps://bonsaistoriesflashfiction.wordpress.com/2018/12/19/%cf%80%ce%ac%ce%bd%ce%bf%cf%82-%e1%bc%b0-%ce%ba%cf%89%cf%83%cf%84%ce%b5%ce%bb%ce%ad%ce%bd%ce%bf%cf%82-%cf%84%e1%bd%b8-%ce%ba%ce%bf%cf%85%cf%84%ce%ac%ce%bb%ce%b9/

Η Μουσικοχορευτική Παράδοση της Ερμιόνης

Συγγραφείς και Λογοτέχνες Αργολίδας

"Θέατρο για παιδιά"

Η μικρή  συλλογή  της βιβλιοθήκης με θεματολογία "Θέατρο-Παιδί"εμπλουτίζεται.

Ευχαριστούμε τη κα Άλκηστις Κοντογιάννη, Ομότιμη Καθηγήτρια ΤΘΣ Παν/μίου Πελοποννήσου για τον παραπάνω οδηγό.

Λέσχη Ανάγωσης Ιανουαρίου

Ευχαριστήρια Επιστολή

Δωρεά απο τις εκδόσεις ΠΟΛΙΣ

 

Eυχαριστούμε τις εκδόσεις ΠΟΛΙΣ για την ευγενική ΔΩΡΕΑ των παρακάτω τίτλων στη βιβλιοθήκη μας.Τα βιβλία  έχουν επεξεργαστεί βιβλιοθηκονομικά και είναι διαθέσιμα στο αναγνωστικό κοινό.

 

 

 

Περιοδική Πολιτιστική Έκδοση

Φέτος.....δωρίζουμε βιβλία!

Βιγγοπούλου, Μυρσίνη. Ο Άγιος Βασίλης έρχεται από την Καισαρεία  1η έκδ. - Αθήνα : Επόμενος Σταθμός, 2002.

Ευχές για τις άγιες μέρες

Μια χριστουγεννιάτικη ιστορία

Έκθεση Τοπικών Προϊόντων

Γιορτή στο Κρανίδι

Ξεχωριστές γιορτές της Ερμιόνης

Ξεχωριστές γιορτές της Ερμιόνης

Στη φετινή ευχετήρια κάρτα του Συνδέσμου μας παρουσιάζονται τέσσερις από τις πολλές και σπουδαίες γιορτές της Ερμιόνης στο διάβα των χρόνων. Τις ζωντάνεψε με τον χρωστήρα της και το πλούσιο πολιτιστικό της απόθεμα, η σεμνή δημιουργός της παράδοσης, Κυρία Ανθούλα Λαζαρίδου – Δουρούκου, την οποία και ευχαριστούμε θερμά.

Οι γιορτές αυτές είναι:

«Τα Χθόνια»: Πανάρχαια καλοκαιρινή γιορτή προς τιμή της Χθονίας Δήμητρας της οποίας περικαλλής ναός βρισκόταν στον λόφο του Πρωνός (Μύλους). Ορισμένοι θεωρούν τη χριστιανική γιορτή του Δεκαπενταύγουστου «Κοίμησις της Θεοτόκου» ως συνέχεια των Χθονίων.

«Το Γιάλα-γιάλα»: Μοναδικό, πανελλαδικά, τοπικό έθιμο που συνδέεται με τη γιορτή των Θεοφανείων (παραμονή και ανήμερα) και τον αγιασμό των υδάτων, αρχικά στα Μαντράκια και αργότερα στο Λιμάνι της Ερμιόνης. Κύριο χαρακτηριστικό η στενή σχέση της θρησκευτικής γιορτής και τελετουργίας με την κοινωνική ζωή του τόπου.

«Οι Συντραέρες»: Μια υπερθεαματική αγωνιστική θαλασσοχορογραφία που λάμβανε χώρα στον Ερμιονικό κόλπο την παραμονή των Αγίων Αναργύρων, πριν από τον πόλεμο του 1940. Τη διοργάνωναν τα παιδιά των ψαράδων της Ερμιόνης με τις φρεσκοβαμμένες βάρκες των γονιών τους, που «αιωρούνταν» πάνω στα κύματα της θάλασσας με τα φουσκωμένα πανιά τους.

«Η γιορτή του ροδιού»: Η νεότερη γιορτή του τόπου μας. Καθιερώθηκε το 2011 με στόχο την προβολή, στα μέσα του φθινοπώρου, του μοναδικού και άριστης ποιότητας προϊόντος της ερμιονίτικης γης, του ροδιού. Ενός θρεπτικού καρπού με μεγάλη απήχηση και πολλούς θρησκευτικούς - κοινωνικούς συμβολισμούς από τα πανάρχαια χρόνια μέχρι τις ημέρες μας.

«Βίος ανεόρταστος μακρά οδός απανδόκευτος»,

είχε πει πριν από 2.500 χρόνια ο Δημόκριτος, φυσικός και φιλόσοφος από τα Άβδηρα της Θράκης, που σημαίνει:

Ζωή χωρίς γιορτές είναι δρόμος μακρύς χωρίς πανδοχείο.

Ξεκινώντας, λοιπόν, από εκείνα τα πολύ μακρινά χρόνια και φθάνοντας στις ημέρες μας διαπιστώνουμε πως οι Ερμιονίτες, ευλαβείς και φιλέορτοι, με σοφία και αστείρευτες δημιουργικές δυνάμεις κοσμούν τη ζωή τους με λαμπρές γιορτές. Είναι το αντίδοτο στον καθημερινό μόχθο και τη βιοπάλη. Πρώτιστα με αυτές αποδίδουν τον οφειλόμενο σεβασμό στο θείο που ενισχύει και στηρίζει την ύπαρξή τους. Τιμούν και δοξολογούν, όμως, και τη μητέρα φύση για τα αγαθά και ό,τι άλλο τους προσφέρει. Τέλος, χαίρονται και διασκεδάζουν με ταλέντο και φαντασία. Ζουν στιγμές ανακούφισης και γαλήνης, ονειρεύονται και απολαμβάνουν με όλη τους τη δύναμη την αναβλύζουσα συγκίνηση που απορρέει από αυτές.

Καλή χρονιά!

                                           Το Διοικητικό Συμβούλιο του Ερμιονικού Συνδέσμου