Άκης Μπούρας Ποίηση
Ζωή χωρίς αναμνήσεις , δεν είναι ζωή. Οι αναμνήσεις είναι οι ρίζες που δημιουργούμε σε κάθε σταθμό της ζωής μας. Χωρίς αυτές… η ζωή είναι ανύπαρκτη.
Έτσι κι εγώ έχω αναμνήσεις από το Κρανίδι.
Έχω ρίζες στο Κρανίδι και στην Ερμιονίδα. Μπορεί να γεννήθηκα στον Πειραιά. Στο Κρανίδι όμως έχουν απομένει τ’ αχνάρια των παιδικών μου χρόνων.
Πρωτοέκλαψα , γέλασα, έτρεξα , έπαιξα , τραγούδησα κι ερωτεύτηκα στα ιστορικά σοκάκια του Κρανιδίου.
Από τις γειτονιές του Άγιου Βασίλη, της κάτω Παναγίας ,στα λεγόμενα σκαλάκια & στον Άγιο Γιάννη.
Οι πρώτοι μου γείτονες, οι συγγενείς , οι παιδικοί μου φίλοι ,οι πρώτοι συμμαθητές. Οι πρώτοι δάσκαλοι… , τα πρώτα γράμματα, οι πρώτοι στίχοι & ποιήματα με συνάντησαν εδώ.. στο Κρανίδι.
Ιδιαίτερη στιγμή για μένα οι αποψινή εκδήλωση για να ευχαριστήσω τους γονιούς μου, που μ’ έφεραν στη ζωή & στην πρώτη μου κοινωνία του Κρανιδίου.
(( - Οφείλω μεγάλο ευχαριστώ στους συντελεστές της Βιβλιοθήκης Κρανιδίου, στο Ν.Π.Κ.Π.Α. Πολιτισμού & Παιδείας Δήμου Ερμιονίδας για την παρουσίαση του ποιητικού έργου μου στον υπέροχο αύλειο χώρο του Λαογραφικού εργαστηρίου Κρανιδίου. Μαζί με τις εξαιρετικές συμπαρουσιάστριες, Σοφία Μπουγιούρα, Αγγελική Αποστολοπούλου, Γιούλα Καράμπελα, Αργυρούλα Μέξη Μόνα Κοντογιάννη, και την αγαπητή ομότεχνη Ευτυχία Βελέντζα -Λαδά. Όπου κι έζησα μοναδική κι ανεπανάληπτη συγκινητική στιγμή, μπροστά σε ένα υπέροχο κοινό Κρανιδιωτών που με τίμησε με την παρουσία του & τη ζεστή αγάπη που μου πρόσφερε! ))
