Ο Θ. Καρανικόλας
γεννήθηκε το 1979 στο Κρανίδι Αργολίδος, μέρος στο οποίο μεγάλωσε. Η ενασχόλησή
του με τη συγγραφή προέκυψε στην πορεία. Σ’ αυτό βοήθησε ο επαγγελματικός
προσανατολισμός στη δημοσιογραφία και το πέρασμα στην τέταρτη δεκαετία της ζωής
του. Αποτέλεσμα: Η έκδοση του μυθιστορήματος «Ανεπαρκείς καθώς και ράθυμοι» τον
Δεκέμβρη του 2012 (εκδόσεις Andy's Publishers). Νωρίτερα, τον Νοέμβρη του ίδιου
έτους, το διήγημα «Αναίμακτος αγώνας, πετυχημένη εξέγερση» διακρίθηκε στο
ελληνικό τμήμα του 2ου Διεθνούς Διαγωνισμού Διηγήματος της ιστοσελίδας www.eyelands.gr και συμπεριλήφθηκε στη συλλογή διηγημάτων «Ιστορίες για την
Ελλάδα», ενώ τον Δεκέμβρη του 2013 εξέδωσε την πρώτη του συλλογή διηγημάτων με
τίτλο "Ιστορίες για παρίες" από τις εκδόσεις Οσελότος". Η ΑΝΑΓΚΑΙΑ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ είναι το νέο του βιβλίο.
4 Οκτωβρίου 2018
21 Σεπτεμβρίου 2018
18 Σεπτεμβρίου 2018
13 Σεπτεμβρίου 2018
6 Σεπτεμβρίου 2018
5 Σεπτεμβρίου 2018
Παιδική -Εφηβική συλλογή
Το παιδικό -εφηβικό τμήμα της βιβλιοθήκης παραμένει ανοιχτό Τρίτη έως και Παρασκευή από το τις 08:00-18:00 (συνεχόμενο ωράριο). Οι επισκέπτες θα βρουν πλούσιο και ανανεωμένο υλικό (μυθιστορήματα, εικονογραφημένες ιστορίες, βιβλία γνώσεων, παραμύθια).
Επίσης, στον ίδιο χώρο υπάρχει συλλογή σχετική με μουσική και ζωγραφική.
31 Αυγούστου 2018
20 Αυγούστου 2018
6 Αυγούστου 2018
Ποιητικό έργο Άκη Μπούρα
από το f/b
Άκης Μπούρας Ποίηση
Ζωή χωρίς αναμνήσεις , δεν είναι ζωή. Οι αναμνήσεις είναι οι ρίζες που δημιουργούμε σε κάθε σταθμό της ζωής μας. Χωρίς αυτές… η ζωή είναι ανύπαρκτη.
Έτσι κι εγώ έχω αναμνήσεις από το Κρανίδι.
Έχω ρίζες στο Κρανίδι και στην Ερμιονίδα. Μπορεί να γεννήθηκα στον Πειραιά. Στο Κρανίδι όμως έχουν απομένει τ’ αχνάρια των παιδικών μου χρόνων.
Πρωτοέκλαψα , γέλασα, έτρεξα , έπαιξα , τραγούδησα κι ερωτεύτηκα στα ιστορικά σοκάκια του Κρανιδίου.
Από τις γειτονιές του Άγιου Βασίλη, της κάτω Παναγίας ,στα λεγόμενα σκαλάκια & στον Άγιο Γιάννη.
Οι πρώτοι μου γείτονες, οι συγγενείς , οι παιδικοί μου φίλοι ,οι πρώτοι συμμαθητές. Οι πρώτοι δάσκαλοι… , τα πρώτα γράμματα, οι πρώτοι στίχοι & ποιήματα με συνάντησαν εδώ.. στο Κρανίδι.
Ιδιαίτερη στιγμή για μένα οι αποψινή εκδήλωση για να ευχαριστήσω τους γονιούς μου, που μ’ έφεραν στη ζωή & στην πρώτη μου κοινωνία του Κρανιδίου.
(( - Οφείλω μεγάλο ευχαριστώ στους συντελεστές της Βιβλιοθήκης Κρανιδίου, στο Ν.Π.Κ.Π.Α. Πολιτισμού & Παιδείας Δήμου Ερμιονίδας για την παρουσίαση του ποιητικού έργου μου στον υπέροχο αύλειο χώρο του Λαογραφικού εργαστηρίου Κρανιδίου. Μαζί με τις εξαιρετικές συμπαρουσιάστριες, Σοφία Μπουγιούρα, Αγγελική Αποστολοπούλου, Γιούλα Καράμπελα, Αργυρούλα Μέξη Μόνα Κοντογιάννη, και την αγαπητή ομότεχνη Ευτυχία Βελέντζα -Λαδά. Όπου κι έζησα μοναδική κι ανεπανάληπτη συγκινητική στιγμή, μπροστά σε ένα υπέροχο κοινό Κρανιδιωτών που με τίμησε με την παρουσία του & τη ζεστή αγάπη που μου πρόσφερε! ))
Άκης Μπούρας Ποίηση
Ζωή χωρίς αναμνήσεις , δεν είναι ζωή. Οι αναμνήσεις είναι οι ρίζες που δημιουργούμε σε κάθε σταθμό της ζωής μας. Χωρίς αυτές… η ζωή είναι ανύπαρκτη.
Έτσι κι εγώ έχω αναμνήσεις από το Κρανίδι.
Έχω ρίζες στο Κρανίδι και στην Ερμιονίδα. Μπορεί να γεννήθηκα στον Πειραιά. Στο Κρανίδι όμως έχουν απομένει τ’ αχνάρια των παιδικών μου χρόνων.
Πρωτοέκλαψα , γέλασα, έτρεξα , έπαιξα , τραγούδησα κι ερωτεύτηκα στα ιστορικά σοκάκια του Κρανιδίου.
Από τις γειτονιές του Άγιου Βασίλη, της κάτω Παναγίας ,στα λεγόμενα σκαλάκια & στον Άγιο Γιάννη.
Οι πρώτοι μου γείτονες, οι συγγενείς , οι παιδικοί μου φίλοι ,οι πρώτοι συμμαθητές. Οι πρώτοι δάσκαλοι… , τα πρώτα γράμματα, οι πρώτοι στίχοι & ποιήματα με συνάντησαν εδώ.. στο Κρανίδι.
Ιδιαίτερη στιγμή για μένα οι αποψινή εκδήλωση για να ευχαριστήσω τους γονιούς μου, που μ’ έφεραν στη ζωή & στην πρώτη μου κοινωνία του Κρανιδίου.
(( - Οφείλω μεγάλο ευχαριστώ στους συντελεστές της Βιβλιοθήκης Κρανιδίου, στο Ν.Π.Κ.Π.Α. Πολιτισμού & Παιδείας Δήμου Ερμιονίδας για την παρουσίαση του ποιητικού έργου μου στον υπέροχο αύλειο χώρο του Λαογραφικού εργαστηρίου Κρανιδίου. Μαζί με τις εξαιρετικές συμπαρουσιάστριες, Σοφία Μπουγιούρα, Αγγελική Αποστολοπούλου, Γιούλα Καράμπελα, Αργυρούλα Μέξη Μόνα Κοντογιάννη, και την αγαπητή ομότεχνη Ευτυχία Βελέντζα -Λαδά. Όπου κι έζησα μοναδική κι ανεπανάληπτη συγκινητική στιγμή, μπροστά σε ένα υπέροχο κοινό Κρανιδιωτών που με τίμησε με την παρουσία του & τη ζεστή αγάπη που μου πρόσφερε! ))